Vrijdag 18 augustus 2023
De schrik – Airbnb in Dodanduwa– Sri Lanka
Deze ochtend begon verschrikkelijk. En deze avond was nog erger.
We werden uit een resort gezet door boze eigenaren en Sam kwam vast te zitten in een kamer.
Ik was na het ontbijt rustig onze koffers in aan het pakken terwijl Robin het resort ging betalen. Er zat gratis ontbijt bij ons verblijf en de kinderen dronken er graag een glaasje melk bij, maar de melk werd daar goedkoop verdunt met keiveel water waardoor onze kinderen dat spul niet lustten. Dus ze vroegen de helft van de ochtenden om een glas water in plaats van melk.
Naast dat ze die fles water al inhielden tijdens het housekeepen (andere kamers kregen steevast 2 flessen, en wij maar 1), hadden ze het water dat onze kinderen tijdens het ontbijt dronken ook nog eens tegen veel te hoge prijs op de rekening gezet met nog extra service charge?! Welk hotel geeft er kinderen in hemels naam geen gratis glaasje water tijdens het ontbijt dat inclusief was?! Daarnaast werd dit geen enkele keer meegedeelt, dat het extra zou kosten. Dus Robin weigerde om dat water tegen hun veel te hoge prijs te betalen. Dus ze werden boos en gooiden ons vroegtijdig het resort uit. Zo iets raars hebben we nooit eerder meegemaakt. Zo goedkoop van die mensen.
Nog voor de duidelijkheid: We betaalden flink voor de kamer, tegen de $50 per nacht. Onze bedden werden 0x verschoond in de 9 dagen dat we er waren en ook moesten we elke avond om schone handdoeken vragen omdat die nooit werden bijgevuld.
Gelukkig kwam de taxi al snel en gingen we naar onze airbnb in Dodanduwa. Groot huis, mooie tuin, fijn zwembad. Kamille en Sam genoten van het zwemmen en zaten eventjes muisstil terwijl er een redelijk grote ijsvogel het water in kwam duiken, hij vloog vervolgens meteen weer weg. Wat was het mooi! Op nog geen 3 meter afstand, zo dichtbij en zo gaaf. Later deze avond terwijl ik de vaat stond te doen besloot Sam dat het leuk was om zichzelf op te sluiten in een slaapkamer. De zware, houten deuren hebben erg veel slotjes, ook onderin, een schuifslot. Sam deed met gemak het schuifje op slot,… maar open maken lukte je niet. Dus je was in paniek.
En wij kregen de deur van buitenaf niet open. Het raam durfde Sam ook niet te proberen want daar zat een beestje? Dat werd dus flinke paniek. Ik dacht dat Sam gewoon bang was van het opgesloten zijn, maar je zette het op een huilen vanwege dat insectje. De mensen van dit huis kwamen helpen met de deur inrammen, Het zijn echt sterke deuren hier, met echt sterke sloten, dus dat was nog een karwei. En toen vloog de deur open, slotje gebroken, deur gebroken, en Robin viel achterwaards de kamer binnen. Niks te zien aan de buitenkant, maar het zou me niks verbazen als je iets gebroken hebt. Ik hoop dat we er met de schrik vanaf gekomen zijn. Sam was erg geschrokken van zijn opsluit actie en het feit dat hij gered werd door een hele groep mensen.