Vrijdag 3 februari 2023
Games in de shopping mall
We lieten de kinderen vandaag kiezen: cinema, softplay of game machines. En ze kozen de games! Dat gingen we dus doen. Voor maar €5 hebben jullie een leuke tijd beleefd met allerlei game machines zoals airhockey. Ondanks dat er verder niemand was, was het er mega lawaaierig vanwege alle spelkasten die door elkaar heen speelden. Na de games was vooral Kamille erg chagrijnig. We besloten nog even rond te shoppen en kwamen een schattig winkeltje tegen, Moshi Moshi, daar vond ik schattige mini bakjes waar we Kamilles tandjes in gaan bewaren als de tandenfee ze niet meeneemt.
Robin was ondertussen aan het googlen op de telefoon. Schijnbaar gooien ze de melktandjes in deze landen op het dak. De onderste tandjes gooien ze op het dak omdat de nieuwe tanden omhoog moeten groeien, en de bovenste tanden gooien ze op de grond, omdat die nieuwe tandjes naar beneden moeten groeien. Interessant.
Bij de Moshi Moshi kregen we ook het idee om al ons Thaise losgeld uit te geven aan kleine prulletjes. De winkel lag namelijk vol met pennetjes, schriftjes, en nog veel meer dat soort dingen. En ook klei en stikker velletjes. Kamille kocht een heel schattig schriftje en een hertjespen en ze is er net al vrolijk in aan het schrijven geweest. Ze zegt dat het haar dagboekje wordt. Ze schreef: The sun is shining and we ate ice-cream. Cute!!
Op de terugweg van de shopping mall naar huis toe besloten we te wandelen. Het is best een eind, maar de zon scheen niet en wandelen is gezond. Halverwege hoorden we een keiharde knal en een heel scherp geluid. Zo luid en dichtbij dat ik mijn oren dichtkneep. Op dat moment dacht ik: Dit geluid is niet normaal, te luid. Dus ik keek naar de auto’s en vlak naast ons kwamen er 3 kapotte auto’s tot stilstand, een kettingbotsing. De auto’s rijden altijd erg hard op die grote weg…
Ik greep nog snel Sam vast, die liep hand in hand met papa, maar wel aan de kant van de weg want Kamille liep aan de andere kant van papa. Maar op dat moment stonden de auto’s al stil. We hadden dood kunnen zijn. Als 1 van die 3 in een reflex naar onze kant uitweek, dan waren wij er niet meer. Zo dichtbij heb ik de dood nooit eerder ervaren. We schrokken er alle vier van, maar liepen snel verder. Met verhoogde hartslag en ik kreeg ook tranen in mijn ogen, wat was dat eng! Het leven kan in 1 flits zomaar voorbij zijn…
Zo zie je maar weer… Leef het leven. Geniet van elke dag.