Woensdag 11 oktober 2023
Villa Dinoos – Weligama – Sri Lanka
De tijd vliegt voorbij. School heeft een fijn ritme in onze weken gekregen, Sam en Kamille spelen de rest van de tijd heel vrolijk samen en we genieten voor de laatste dagen van deze villa en alle wilde diertjes in de tuin. Zaterdag gaan we namelijk terug naar Colombo, daar blijven we ook een paar weken. Wat zal ik deze villa missen!!
Vandaag was een hectisch dagje. Ikzelf ben al een paar dagen flink ziek met ontstoken milt, Robin verbrandde zijn hand met gloeiendhete olie tijdens het koken en mijn laptop weigerde te functioneren waardoor we school via papas laptop moesten doen. En daar staan alle knopjes anders! Maar het is gelukt.
Wel leuk vandaag is dat ik de allereerste gast-blog heb mogen schrijven voor LLP, (LearnLaughPlay, Kamilles school), ze hebben hem meteen op hun website geplaatst. Het is een mooi stukje geworden over school tijdens onze reis. Ik zal hem hieronder plakken:
Gastblogpost door een “LLP Moeder”
Vanaf het moment dat ik erachter kwam dat ik zwanger was van ons eerste kindje, Kamille, wisten mijn partner en ik dat het traditionele onderwijssysteem niets voor ons was. Het idee om bij de schoolpoorten te staan, onze kinderen door de regen te loodsen en de ochtendrush van haastig aankleden en snel ontbijten, kwam niet overeen met onze visie op een gelukkige, vreedzame jeugd. We voelden dat het leven meer moest zijn dan deze routine. Scholen leken in onze ogen beperkte ruimtes waar kinderen dag in dag uit dezelfde vier muren zien.
We zijn altijd gepassioneerd geweest over reizen en wilden die liefde bij onze kinderen inprenten. Toen Kamille één werd, realiseerden we ons dat in ons thuisland blijven geen optie was als we haar thuisonderwijs wilden geven. De juridische complicaties en het gebrek aan een gemeenschap voor thuisonderwijs maakten het een moeilijke strijd. Dus namen we een levensveranderende beslissing: we pakten onze tassen en begonnen aan een wereldwijd avontuur.
Tijdens onze reizen bezochten we Engeland, waar we anderhalf jaar verbleven, samenvallend met de Covid-19 pandemie. In tegenstelling tot ons thuisland is thuisonderwijs in Engeland vrij populair. De pandemie dwong ons om te blijven, maar gaf ons ook de kans om ons onder te dompelen in de Engelse cultuur en de gemeenschap voor thuisonderwijs.
Toen de lockdowns werden opgeheven, begonnen thuisonderwijsgroepen en -clubs weer activiteiten te organiseren. Kamille, die toen vier was, en Sam van 2, deden overal aan mee en het was een transformerende ervaring. We bezochten musea, boerderijparken en namen deel aan groepsactiviteiten. De schoonheid van thuisonderwijs werd duidelijk; kinderen van alle leeftijden mengden zich vrijelijk, en doorbraken de leeftijdsbarrières die vaak in traditionele scholen worden gezien. De vreugde op de gezichten van Kamille en haar jongere broer Sam was onbetaalbaar. Voor ons is geluk het uiteindelijke doel in het leven, en we voelden dat we op de goede weg waren.
Onze reis stopte echter niet in Engeland. Na anderhalf jaar vervolgden we onze wereldreis en bezochten talloze landen. Kamille is nu zes en Sam is vier. De ervaringen die ze hebben opgedaan zijn onschatbaar. Ze hebben geleerd om ‘dank je wel’ te zeggen in meerdere talen en zijn blootgesteld aan verschillende culturen, wat hun wereldbeeld op zo’n jonge leeftijd vergroot.
Onlangs gaf Kamille aan dat ze door “echte leraren” onderwezen wilde worden, met als doel slimmer te worden. Dit vormde een uitdaging voor onze nomadische levensstijl. We namen contact op met particuliere scholen in verschillende landen om te informeren naar kortetermijninschrijving tijdens onze toeristenvisa, maar we werden meermaals afgewezen. Net toen we onze keuzes opnieuw wilden overwegen, diende zich een oplossing aan: online onderwijs.
Toen ontdekten we Learn Laugh Play, een online onderwijsplatform dat op maat gemaakt leek voor gezinnen zoals het onze. De leraren op het platform hebben een unieke aanpak die resoneert met Kamille, waardoor ze trots is op haar dagelijkse leerprestaties. Nu kan ze haar doel om “slimmer” te worden nastreven terwijl we kunnen reizen.
De reis is tot nu toe ongelooflijk geweest. Onze kinderen leren niet alleen academische vakken; ze leren levensvaardigheden die geen enkel klaslokaal ooit zou kunnen onderwijzen. Ze leren zich aan te passen, diversiteit te waarderen en te begrijpen dat de wereld een veel grotere plaats is dan ze ooit hadden kunnen bedenken. En als ouders leren wij ook. We leren geduldiger te zijn, creatiever in onze onderwijsmethoden en meer waardering te hebben voor de kleine dingen die vreugde brengen bij onze kinderen. Hun wensen leiden ons.
We hebben natuurlijk uitdagingen gehad. Het balanceren van reizen, onderwijs en de complexiteit van het opvoeden van kinderen is geen sinecure. Maar elke hindernis is een leerervaring geweest, waardoor we als gezin veerkrachtiger en aanpasbaarder zijn geworden. En de beloningen zijn onmeetbaar. De schittering in de ogen van onze kinderen als ze iets nieuws ontdekken, de opwinding in hun stemmen als ze delen wat ze hebben geleerd met vrienden en familie over de hele wereld, en de vrede in het weten dat we hen een jeugd bieden die gevuld is met rijke ervaringen en eindeloze mogelijkheden.
Tot slot, onze onconventionele benadering van onderwijs en leven is misschien niet ieders kopje thee, maar het is perfect voor ons. We hebben onze liefde voor reizen weten te combineren met onze toewijding om onze kinderen een vervullend onderwijs te bieden. En terwijl we deze buitengewone reis voortzetten, zijn we benieuwd waar de weg ons vervolgens naartoe zal leiden. Voor nu zijn we tevreden in de wetenschap dat we twee ongelooflijke mensen grootbrengen die zullen opgroeien met een breed perspectief, een liefde voor leren en harten vol geluk.
Yva