Zondag 14 augustus 2022
De redding
En vandaag regende het de hele dag, alle attracties waren gesloten. Maar tegen het einde van ons rondje waren de bootjes ineens open! Dus daar gingen we maar eventjes in. Sam en ik eerst en papa en Kamille achter ons aan. Maar we werden al heel gauw ingehaald. Niet alleen door papa en Kamille, maar ook door 3 andere bootjes. Ons bootje was kapot. Voor we het wisten draaide ons hele bootje over en dwars op het water. De meneer die daar werkte riep nog: Ey Madam, je moet met je voet op de pedaal duwen!… en ik riep terug: Ja, hij is kapot… En hij zo: DUW HARDER… ehm, HIJ IS ECHT KAPOT. We komen hier dagelijks en weten inmiddels wel precies hoe alles werkt. Kapot is kapot. Toen kwam hij (eindelijk) met een bootje, twee paraplu’s en een touw naar ons toe. Eindelijk, want het regende nog steeds en we werden behoorlijk nat in dat bootje. Ja, dat was wel een avontuur. Toen we bijna terug waren, moesten Sam en ik bij een heel smal plateautje uitstappen omdat die boot via de zij-uitgang moest. Best een diepe val en water eronder. Veilig was anders. Maar gelukkig ging het goed. Maar dat was voor de kinderen niet de HighLight van de dag. Dat was namelijk toen we terug naar huis liepen en jullie belleblaas zagen vliegen. Mille en Sam renden erop af en gingen heel vrolijk alle bubbels poppen. Was gewoon een gezinnetje dat hun eigen kindje aan het vermaken was, en Kamille en Sam deden lief mee. Op het einde kreeg Kamille zelfs een heel flesje belleblaas van die meneer, want ze hadden er toch teveel en ze zagen hoe gek die twee van ons waren. (haha… die van ons zijn inderdaad meestal echt gek en druk en blij, wilde kindjes die graag rondrennen).